Page 27 - KiC online magazine april 2022

©-2022 KiC ONLINE MAGAZINE

Cash als grote inspiratiebron maar dit week-
end was het echt een show waar het draai-

de om the man in black zelf, een show voor
de echte liefhebber van Johnny Cash maar

ook voor iedereen die houdt van pure live

muziek recht uit het hart.

Wij hadden voor de zaterdagmiddag geko-
zen om deze show te bewonderen.

De deur ging open en we stapten binnen in
en overige attributen om de Johnny Cash
het prachtige oude Royal theater.
sfeer uit te dragen.
Zelf was ik er nooit eerder geweest maar

Kitty, mijn wederhelft, herkende het nog uit We hebben geprobeerd dit verslag zo te
vervlogen tijden en zei dat alles in zijn waar- schrijven zodat U het gevoel krijgt ook aan-

de en glorie hetzelfde is gebleven met uit- wezig te zijn in het mooie oude Royal thea-
zonderingen van de oude roodfluwelen ze- ter in Roermond.

tels die de tand des tijds niet hebben over-
Sjra Puts begon deze avond met “Er is een
leefd maar de vervanging ziet er toch als de
gezegde dames en heren… in Amerika tig
zetels van vroeger uit.
jaar geleden had men, Bob Hope, Johnny
De storyteller was een lokale bekendheid, nl. Cash en Steve Jobs en vandaag hebben ze

Sjra Puts, een man die voor dit werk uiter- geen Hope geen Cash en geen Jobs” .
mate geschikt is. Hij vervolgt: ‘Ik heb wat meegemaakt en ge-

Hij vertelde deze avond met een grap en een loof me of niet ‘hou uw ogen even dicht’ en
grol tussen de nummers door over het leven ik zag een grote American Eagle met zijn

van Johnny Cash en betrok daarbij geregeld enorme spanwijdte heel agressief kijkend, hij
het publiek. heeft mij meegenomen op zijn vlucht boven

Tijdens de gespeelde nummers zat hij op Amerika en op een gegeven moment vloog
een stoel voor een oude lamp aan een tafel- hij over Tennessee, toen maakte ie een duik-

tje uit de jaren vijftig-zestig met een fles wijn vlucht naar beneden en we landden…. Houdt

Uw ogen nog even dicht, … ik rook een be-
paalde geur, net als de geur van deze heilige

grond in het Royal Roermond, … ik keek ver-
baasd naar een plaatsnaambordje, dan naar

het straatnaam bordje en daar stond op
‘Orville Drive’ en bij nummer 600 bleef ik

staan. Ik ging naar binnen en er was wat ge-
roezemoes tot op een gegeven moment de

lichten uitgingen en toen was het publiek stil,

Pagina 27 home